- Η ζωή της
- Το έργο της
-
Ο Σύλλογος
- Ο Σύλλογος
- Περιεχόμενα
-
Της Τριανταφυλλιάς τα Φύλλα
6 & 7 Απριλίου 2024, Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων
6 & 7 Απριλίου 2024, Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων
- Η Xορωδία
- Επικοινωνία
- Ενημέρωση
Βρίσκεστε στο: Κεντρική σελίδα Το έργο της Δημοσιεύματα και συνεντεύξεις Δημοτικά χωρίς διασκευές
Δημοτικά χωρίς διασκευές
Συνέντευξη
Χάρις Ποντίδα, Εφημερίδα, Τα Νέα, 19/04/1994
Κείμενο
ΕΡ.: Ξαφνιάζει, σοκάρει ή ψυχαγωγεί ο τελευταίος δίσκος σας;
(σσ. αναφέρεται στον δίσκο Τα Αποκριάτικα)
ΑΠ.: Ξαφνιάζει και ενθουσιάζει.
ΕΡ.: Ποιο είναι το κοινό του;
ΑΠ.: Κυρίως ο λαός που είναι και ο δημιουργός του.
ΕΡ.: Τα τραγούδια αυτά ακούγονται και σήμερα;
ΑΠ.: Βεβαίως, την περίοδο της Αποκριάς.
ΕΡ.: Πώς εξηγείτε αυτή την αχαλίνωτη ελευθερία της έκφρασης σε σχέση με τον συντηρητισμό της επαρχίας;
ΑΠ.: Την Αποκριά όλα ανατρέπονται. Ακόμη και ο συντηρητισμός.
ΕΡ.: 'Ενα δημοτικό τραγούδι «λειτουργεί» όταν ακούγεται από σκηνής ή είναι άμεσα συνδεδεμένο με τον τόπο;
ΑΠ.: Κανονικά το δεύτερο. Η σκηνή έγινε ανάγκη των ημερών μας.
ΕΡ.: Αρχαιότητα-δημοτικό τραγούδι. Συνέχεια της παράδοσης;
ΑΠ.: Βέβαια και εντυπωσιάζει η δύναμη της συνέχειας.
ΕΡ.: Ποια είναι η πρώτη φορά που μαγευτήκατε από ένα κλαρίνο ή από ένα στίχο;
ΑΠ.: Η μνήμη χάνεται στο μακρινό παρελθόν.
ΕΡ.: Ποια ήταν τα πρόσωπα που σας βοήθησαν ν' αρχίσετε;
ΑΠ.: Δύο εμπνευσμένοι άνθρωποι: η Ελένη Ζάννου και ο δάσκαλος μου, ο Σίμων Καράς.
ΕΡ.: Τι εικόνα σας έρχεται στο νου όταν θυμάστε τα παιδικά σας χρόνια;
ΑΠ.: Η γειτονιά μου.
ΕΡ.: Κι από τα πρώτα χρόνια της καριέρας σας;
ΑΠ.: Το Ροντέο κατάμεστο από φοιτητές την περίοδο της Χούντας.
ΕΡ.: Σε όλα αυτά τα χρόνια πώς αξιολογείτε την εξέλιξη του δημοτικού τραγουδιού;
ΑΠ.: Δεν υπάρχει εξέλιξη. Λόγω της αλλαγής του τρόπου ζωής έπαψε να εξελίσσεται. Εξελίσσονται μόνο οι ερμηνευτές του. Δυστυχώς προς το χειρότερο.
ΕΡ.: Αλλάζει το κοινό;
ΑΠ.: Πληθαίνει.
ΕΡ.: Πιστεύετε ότι ένα δημοτικό τραγούδι επιδέχεται διασκευή;
ΑΠ.: Όχι.
ΕΡ.: Ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός λαϊκού οργανοπαίκτη ή τραγουδιστή;
ΑΠ.: Είναι μουσικοί χωρίς θεωρητική κατάρτιση, με αξιοθαύμαστη τεχνική, αυτοσχεδιαστική ικανότητα και ακουστική μνήμη.
ΕΡ.: Το πιο σπάνιο και πολύτιμο στοιχείο αυτής της μουσικής;
ΑΠ.: Η ίδια η ύπαρξή της που είναι ένα από τα βασικά στοιχεία του πολιτιστικού μας πλούτου.
ΕΡ.: Πανηγύρι του χθες, πανηγύρι του σήμερα. Τι έχει αλλάξει;
ΑΠ.: Το πανηγύρι του σήμερα είναι για τα... πανηγύρια.
ΕΡ.: Τι είναι αυτό που σας έχει πικράνει περισσότερο;
ΑΠ.: Η παραποίηση και κακοποίησή της κυρίως για οικονομικά οφέλη.
ΕΡ.: Τι σας έχει δώσει κουράγιο;
ΑΠ.: Η αναγνώριση του κόσμου.
ΕΡ.: Όταν ανοίγετε την τηλεόραση, πού σταματάτε να κάνετε ζάπινγκ;
ΑΠ.: Στον Λαζόπουλο.
ΕΡ.: Στο ραδιόφωνο;
ΑΠ.: Στις ειδήσεις.
ΕΡ.: Ποια είναι η τελευταία ταινία που είδατε;
ΑΠ.: Η «Μπλε ταινία» του Κισλόφσκι.
ΕΡ.: Ποια είναι η τελευταία φορά που τραγουδήσατε μεταξύ φίλων;
ΑΠ.: Χθες βράδυ.
ΕΡ.: Ποια είναι η αγαπημένη σας απασχόληση;
ΑΠ.: Η ενασχόληση με τη μάνα-γη.
ΕΡ.: Τι χαίρεστε περισσότερο τα Σαββατοκύριακα;
ΑΠ.: Τις εκδρομές.
ΕΡ.: Σε ποιες περιπτώσεις λέτε ψέματα;
ΑΠ.: Όταν δεν θέλω να πικράνω τους ανθρώπους.
ΕΡ.: Πότε δεν μετανιώνετε γι' αυτό;
ΑΠ.: Όταν δεν προκαλούν βλάβες.
ΕΡ.: Το σημαντικότερο στη ζωή;
ΑΠ.: Η υγεία.
ΕΡ.: Στους φίλους σας;
ΑΠ.: Η τιμιότητά τους.
ΕΡ.: Ένα όνειρο που δεν πραγματοποιήθηκε...
ΑΠ.: Ένας μικρός λιτός χώρος όπου με λίγους μουσικούς και χωρίς μεγάφωνα να μπορώ να προσφέρω στους μερακλήδες θεατές τραγούδια που κινδυνεύουν να ξεχαστούν.
Δημοτικά χωρίς διασκευές
Συνέντευξη, Χάρη Ποντίδα, Εφημερίδα, Τα Νέα, 19 Απριλίου 1994