Καλαίσθητη και επιμελημένη η νέα έκδοση που παρουσιάζει η αειθαλής και αφοσιωμένη στην προβολή της μουσικής παράδοσης Δόμνα Σαμίου. Δύο ηχητικοί δίσκοι ακτίνας με 36 τραγούδια και ένας τρίτος που περιέχει οπτικό υλικό από τις πρόβες, μέσα σε βιβλίο 164 σελίδων που περιλαμβάνει: κείμενα και σχόλια της λαογράφου - εθνολόγου Μιράντας Τερζοπούλου, τα λόγια των τραγουδιών, βιογραφικά των συνεργατών, σχέδια και φωτογραφίες.
Τα μισά, περίπου, τραγούδια εκτελούνται από μικρούς μαθητές του 9ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Σμύρνης (στη γειτονιά της Δόμνας Σαμίου). Η ίδια τα δίδαξε, οργάνωσε τη χορωδία και διάλεξε τους μικρούς σολίστ. Τραγουδούν επίσης εκτός από την ίδια τη Δόμνα Σαμίου και μερικοί από τους γνωστούς συνεργάτες της τραγουδιστές: Κατερίνα Παπαδοπούλου, Βαγγέλης Δημούδης, Ζαχαρίας Καρούνης, Νίκος Οικονομίδης, Μιχάλης Ζάμπας και Χορωδία.
Άξια ιδιαίτερης προσοχής (και για τους μεγάλους) τα τραγούδια που η παράδοση διασώζει ως «παιδικά», δηλαδή εκείνα που τραγουδιούνται, είτε προς είτε από τα παιδιά. Περίεργα, και κάποτε ίσως (εκ πρώτης όψεως) ακατανόητα, τα τραγούδια αυτά είναι στενά συνδεδεμένα με τα παιχνίδια ή αποτελούν από μόνα τους παιχνίδια: «΄Αλφα βήτα / κόψε πίτα / δος εμέ και του Νικήτα / κι άνε περισσέψει κι άλλη / δος εμέ και του Μιχάλη» (Κρήτη). Στα παιδικά περιέχονται ίχνη περασμένων αιώνων που φανερώνουν τις μεταβολές και τις αλλοιώσεις που έχουν υποστεί από την προφορική διάδοση στο πέρασμα του χρόνου.
Τα παιχνίδια των παιδιών είναι κατά μεγάλο μέρος απομίμηση -πεποιημένη εικόνα- της ζωής των μεγάλων, με τη διαφορά πως ό,τι περάσει στην παιδική παράδοση (μαζί με την ιδιαίτερη και χαρακτηριστική παιδική όψη που λαμβάνει) αποκτά πλέον ξεχωριστή οντότητα, ύπαρξη, και ζει για μεγάλο χρονικό διάστημα, ακόμα και όταν το πρωτότυπό του έχει εκλείψει προ πολλού από τον κόσμο των μεγάλων.
Όπως σε όλες τις εκδόσεις της Δόμνας Σαμίου, έτσι και σε αυτήν η υλοποίηση του παραδοσιακού μουσικού υλικού, από άποψη τεχνική και ερμηνευτική (τη μουσική και ενορχηστρωτική επιμέλεια υπογράφει ο Σωκράτης Σινόπουλος), είναι υψηλού επιπέδου.
Ομοίως, το ηχητικό αποτέλεσμα που υπογράφει ο Γιώργος Καρυώτης είναι υποδειγματικό. Προσεγμένο και γενικά καλαίσθητο το δεμένο βιβλίο που εμπεριέχει τους δίσκους, αν και είναι εμφανής μια άλλη, διαφορετική, περισσότερο (όπως πιστεύω) γραφική -και πάντως όχι υψηλότερης από εκείνη των προηγούμενων δίσκων της Δόμνας Σαμίου- αισθητική.
Ο πρώτος δίσκος, όπως μας πληροφορεί η έκδοση, περιέχει τραγούδια επιλεγμένα και κατάλληλα προσαρμοσμένα ώστε να απευθύνονται σε παιδιά μικρότερης ηλικίας. Εκεί θα βρει κανείς το Φεγγαράκι μου λαμπρό, το Ντίλι ντίλι, την Πιρπιρίτσα κ.ά. Η επιλογή όμως των τραγουδιών του δεύτερου δίσκου χρειαζόταν νομίζω περισσότερη επεξήγηση, σχετικά με το πνεύμα της, καθώς ο δίσκος αυτός δεν περιέχει παιδικά τραγούδια αλλά απλώς ωραία δημοτικά.
Θα μπορούσε ευλόγως να αναρωτηθεί κανείς, γιατί να είναι άραγε παιδικό ή, έστω, ειδικό για παιδιά το κολοκοτρωναίικο τσάμικο Λάμπουν τα χιόνια στα βουνά, το Σε καινούργια βάρκα μπήκα ή η Τρυγόνα της Ηπείρου; Ισως δεν βλάπτει τα παιδιά να ακούνε κι αυτά τα τραγούδια, αλλά από ένα δίσκο με παιδικά, να λείπουν αρκετά από εκείνα που θα λέγαμε καθαρά παιδικά, που βρίσκονται σε παλιές συλλογές και είναι μικρά αριστουργήματα, δεν είναι κρίμα;
