Καλλιτεχνικός Σύλλογος Δημοτικής Μουσικής Δόμνα Σαμίου

Η Δέσπω, από τα πιο γνωστά και απαραίτητα –συχνά πρώτο στη σειρά– τραγούδια του πασχαλιάτικου χορού, με το γριφώδες και αποτρόπαιο περιεχόμενό του, αναδεικνύει τον βαθύτερο νεκρολατρικό χαρακτήρα όπως και το κοινωνικό νόημα του γιορτασμού της Λαμπρής. Μέσα από τον συμβολικό λόγο –όχι μόνον αυτόν, αλλά μιας σειράς αντίστοιχων τραγουδιών– οι τελεστές του ιερού χορού κάνουν μια αποστροφή προς πρόσωπα νεκρά, οικείους χθόνιους δαίμονες, καλώντας τα να αναστηθούν ώστε με τη δική τους την ανάσταση να συμπαρασύρουν μαγικά τη φύση. Παράλληλα διατυπώνουν το έντονο αίτημα της κοινότητας που είναι να συγκεντρωθούν και να συμμετάσχουν στην ύψιστη αυτή πανήγυρη όλα τα μέλη: οι κοντινοί και οι ξενιτεμένοι, οι ζωντανοί και οι ήδη νεκροί – ανεξαιρέτως. Μιράντα Τερζοπούλου (1998)

Ηχογράφηση Απρίλος 1996, στη Σαρακήνα Γρεβενών.