Χριστός Ανέ- Χριστός Ανέστη μάτια μου
Χριστός Ανέστη μάτια μου κι έλα να φιληθούμε,
έτσ’ είναι μάτια μου, έτσ’ είναι κι έλα να φιληθούμε,
πάρε και κλή- πάρε και κλήμα τ’ αμπελιού
πάρε και κλήμα τ’αμπελιού κι έλ’ να στεφανωθούμε.
Έβγα να με δεις που ήρθα
τ’ άστρι μ’ έφερε τη νύχτα.
Όμορφη πού ’ναι η Λαμπρή απ’ όλες τσι σκολάδες,
που βγάζουν την Ανάσταση μ’ ολόχρυσες λαμπάδες.
Βιόλα μου και κατιφέ μου
δε σ’ αλησμονώ ποτέ μου.
Και η Λαμπρή καμάρα ’ναι, σκύψε και πέρασέ την
και πάλι και τ’ Αϊ-Γιωργιού, ξαναδευτέρωσέ την.
