Βρίσκεστε στο: Κεντρική σελίδα Το έργο της Κατάλογος τραγουδιών Γιω Μαργιώ
Αντιφωνικό ψαράδικο τραγούδι
Ακούστε
Στίχοι
Εεεε γιω-γιω, γιω Μαργιώ, ε γιω-γιω, γιω Μαργιώ
ε γιω-γιω-γιω, γιω Μαργιώ
Καλάδες1 ά- γιω Μαργιώ -γιος ο Θεός, γιω Μαργιώ
ντόνα και ξα- γιω Μαργιώ -ναντόνα, γιω Μαργιώ
κι ο Νικολής μας φώναζε, ένα σκοινί ακόμα.
Η μάτσα2 πάει στο γιαλό και ποιος θα μας καλάρει3
κι ο Νικολής μας φώναζε, να βγούμ’ από τ’ αμπάρι.
Ως κι ο καραβοκύρης μας κι αυτός κακό μας θέλει
θέλει πρωί, θέλει βραδί, θέλει και μεσημέρι
θέλει και τα μεσάνυχτα, θέλει και χαρομέρι4.
Η ψαροπούλα έρχεται και φέρνει τα καρβέλια
αν είν’ ζεστά και μαλακά, θα μπήξομε τα γέλια.
Βρε έχω μούτσοι, δεν οφελούνε, βρε μόνο τα ψωμιά χαλούνε
βρε έχω χανατζή5 καμπούρη και πλωριό6 με δίχως μούρη.
1καλάδα: ρίξιμο διχτυών (ψαρότοποι, ομαλοί βυθοί για το σύρσιμο της τράτας)
2μάτσα: η άκρη του διχτυού που δένουν το σκοινί
3καλάρω: τραβώ τα δίχτυα
4χαρομέρι: χαράματα
5χανατζής: μάγειρας
6πλωριός: λοστρόμος
Πληροφορίες
- Προέλευση: Μικρά Ασία
- Τόπος: Ερυθραία, Τσεσμές
- Ταξινόμηση: Εργατικό, Της θάλασσας και των ναυτικών
- Ρυθμός: 4σημος
- Θέμα: Θάλασσα, ψαράδες
- Διάρκεια: 03:43
Συντελεστές
- Τραγούδι: Δημήτρης Μαντζούρης
- Χορωδία: Χορωδία του Καλλιτεχνικού Συλλόγου Δημοτικής Μουσικής Δόμνα Σαμίου
- Πληροφορητής/τρια: Νικόλας Λαμπρινουδάκης, Παράσχος Μανίκας
Δισκογραφία
Σχόλια
Τραγούδι της δουλειάς που δίνει ρυθμό στους ψαράδες γιά να τραβούν τα δίχτυα.
Το τραγούδι περιλαμβάνεται και στον δίσκο Μικρασιάτικα τραγούδια, σε άλλη εκτέλεση.
Πληροφορίες καταγραφής
Ηχογραφήθηκε σε στούντιο, στις 13/11/2001.
Το κατέγραψε η Δόμνα Σαμίου στη Σκιάθο το 1976 από τον 80χρονο τότε καπετάν Νικόλα Λαμπρινουδάκη, πρόσφυγα, γεννημένο το 1896 στον Τσεσμέ Ερυθραίας Μικράς Ασίας.
Υπάρχει επίσης και η καταγραφή του τραγουδιού με τον νεώτερο Παράσχο Μανίκα (48 ετών) και ομάδα ανδρών.
Δείτε το τραγούδι με τον Παράσχο Μανίκα και ομάδα ανδρών
Τα Τραγούδια και οι Τόποι τους

Η Χερσόνησος της Ερυθραίας
Περιήγηση πάνω στον χάρτη της Χερσονήσου της Ερυθραίας με οδηγό το Αρχείο Δόμνας Σαμίου.
Τραγούδια, πληροφορίες, μαρτυρίες και φωτογραφίες από τις κωμοπόλεις, τα χωριά και τους οικισμούς όπου ζούσαν Ρωμιοί έως το 1922. Πατήστε εδώ για την περιήγηση.

Αγία Παρασκευή, Αγρελιά, Αλάτσατα, Αμπάρσεκι, Άριτζας, Αχιρλί, Βατζίκι, Βοϊνάκι, Βουρλά, Γενιλιμάνι, Γιατζιλάρι, Γιλάνχοτζας, Γκιουβεντί, Γκιούλμπαχτσες, Γκιουνέψι, Γριλιμάνι, Εγγλεζονήσι, Ζεϊτίνελι, Ζεχτινέρι, Ζίνγκουι, Ζουμπέκι, Ινετζίκι, Καϊναμπουνάρι, Καράκοϊ, Κάτω Παναγιά, Κερμεγιαλεσί, Κερμένι, Κιζίλαγάτσι, Κιλιζμάνι, Κιοσέντερες, Κόλιτζας, Κοτζαντερές, Κουσουλάρι, Κουτσουμπαχτσές, Λίτζια, Λυθρί, Μελί, Μεντέσι, Μοναστήρι, Μουρντουβάν, Μπαλούκλαβας, Ντεμερτζιλί, Ντενιζγκιρέν, Ντενιζλί, Όρτατζας, Παμούκουκι, Πυργί, Ρεΐσντερε, Ροβιθόκαμπος, Σαζάκι, Σαΐπι, Σαλμάνι, Σαρπουντζίκι, Σεούτι, Σιβρισάρι, Σιγατζίκι, Σιράνταμι, Σκάλα Βουρλών, Τεπεπόζι, Τσεσμές, Τσικούρια, Χάσεκι και Ψηλή.
Οι πατρίδες δεν είναι «χαμένες» εφόσον υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που τις θυμούνται και τις τιμούν