Ακούστε
Tου ναύτη, η δόλια, η μάνα ζύμωνε το γιο της παξιμάδι
και με τα δάκρυα, η δόλια, ζύμωνε και με τα μοιριολόγια.
Tο φούρνο λέει, μάνα μ’, παρήγγελε, το φούρνο παραγγέλει:
- Φούρνε, καλά να ψήσεις το ψωμί, καλά να το ροδίσεις,
γιατί ο γιός μου θα ξενιτευτεί.
Ηχογραφήθηκε σε στούντιο, το 1989.
Όπως μας πληροφορεί η Παν. Καρ., η συνέχεια των στίχων, όπως τους άκουγε από τους γονείς της, είναι:
... θα πάει μακριά στα ξένα
κι εκεί στα ξένα, γιε μου, που θα πας, λέει, να ξέρεις να προσέχεις
θολά νερά, γιε μου, να μη πατάς, λέει, θολά και βουρκωμένα.
Και ποια είναι, μάνα, τα θολά νερά, λέει, ποια είναι τα βουρκωμένα;
Της παντρεμένης, γιε μου, τα θολά, λέει, της χήρας βουρκωμένα
και τα καθάρια, γιε μου, τα νερά είναι τα κοριτσούδια
Φούρνε καλά να ψήσεις το ψωμί!.