Η γκάϊντα, άσκαυλος με τρεις αυλούς, μοιάζει στις γενικές της γραμμές με τον σκωτσέζικο και ιταλικό τύπο. Ο πρώτος αυλός (γκαϊντανίτσα) παίζει τη μελωδία κι έχει επτά τρύπες μπρός και μία πίσω για τον αντίχειρα, καθώς κι ένα μονό επικρουστικό γλωσσίδι, τύπου κλαρίνου.
Ο δεύτερος αυλός (φυσητάρι), χρησιμοποιείται για να φυσάει ο γκαϊντατζής τον αέρα μέσα στο ασκί. Ο τρίτος αυλός (μπουρί) βαστάει το ίσο. Μια παραλλαγή της γκάιντας, με δύο αυλούς, που συναντιέται μόνο στα νησιά, είναι η τσαμπούνα. Ο ασκός της γκάιντας κατασκευάζεται συνήθως από τομάρι κατσίκας ή πρόβατου. Μάρκος Φ. Δραγούμης (1974)
Ηχογραφήθηκε σε στούντιο τη δεκαετία του 1960.
Κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών (Philips 8433, 1961) σε επιμέλεια από τη Δόμνα Σαμίου (Δισκογραφία 45 στροφών). Επανακυκλοφόρησε στο δίσκο Σουραύλι (ΕΜΙΑΛ Columbia, 1974).
