Ακούστε
Tώρα τα πουλιά, τώρα τα χελιδόνια
τώρα οι πέρδικες συχνολαλούν και λένε.
– Ξύπνα αφέντη μου, ξύπνα καλέ μ’ αφέντη,
ξύπνα αγκάλιασε κορμί κυπαρισσένιο
κι άσπρονε λαιμό, βυζάκια σαν λεμόνια,
σαν το κρύο νερό πο ’ρχεται από τα χιόνια.
– Ας με λυγερή λίγον ύπνο να πάρω
γιατί αφέντης μου στη βάρδια μ’ έχει απόψε
για να σκοτωθώ ή σκλάβο να με πάρουν.
Mα ’δωσ’ ο Θεός κι η Παναγιά η παρθένα
και ξεσπάθωσα το διμισκί σπαθί μου
χίλιους έκοψα, χίλιους σκλάβους επήρα
κι ένας μου ’φυγε και κείνος λαβωμένος.
Λόγω του ιδιαίτερου θέματος του τραγουδιού, την ανάπαυση του πολεμιστή στην αγκαλιά της αγαπημένης του, και του έντονου συναισθήματος που προκαλεί αυτή η υπέροχη μελωδία, το τραγούδι αυτό κατέληξε να γίνει επιθαλάμιο (γαμήλιο) και σήμερα τραγουδιέται σήμερα μετά το γάμο πριν από την είσοδο στη νυφική παστάδα. Σημειώστε την εξαιρετική αυστηρότητα της ενορχήστρωσης και την επανάληψη της μελωδικής «φόρμουλας» μεταξύ κάθε στίχου. Άρης Φακίνος (1982)
Ηχογραφήθηκε σε στούντιο το 1982.
