Ακούστε
Μέσ’ στης Πόλης τ’ αργαστήρια, μέσα στα σαράφικα1
σ’ έχουνε ζωγραφισμένη, σ’ είδα και σ’ αγάπησα.
Σαν τη μαρμαροκολόνα στέκεις μέσ’ στην εκκλησιά
και σε βλέπουν οι παπάδες και πετάνε τα χαρτιά.
Απεφάσισα να γίνω στην Αγια-Σοφιά κουμπές2
να ’ρχονται να προσκυνάνε Τουρκοπούλες και Ρωμιές.
Απεφάσισα, πουλί μου, απεφάσισε κι εσύ
δυο καρδιές να γίνουν ένα, ένα σώμα, μια ψυχή.
1 σαράφικο: το μαγαζί του αργυραμοιβού, του χρυσοχόου (από το αραβοτουρκικό sarraf)
2 κουμπές: τρούλος, θόλος (από το αραβοτουρκικό kubbe)
