Ακούστε
Και με τα τόσα βάσανα -καλέ- πάλ’ η ζωή γλυκιά ‘ναι
κι όποιος τον θάνατον ζητεί -καλέ- πρέπει λωλός για να ‘ναι.
Γιαννούλα, Γιαννούλα, εσύ τα ξέρεις ούλα,
Γιαννούλα, Γιαννούλα, δεν το ‘πραξες καλά.
Γιατί αστεράκια τ’ ουρανού -καλέ- την λάμψη σας μ’ αρνείστε
κι εσείς, βρυσούλες του βουνού -καλέ- για ‘μέ φωτιά να είστε.
Τα μαύρα, τα μαύρα, τα μαύρα, τα γαλάζια,
τα μαύρα, τα μαύρα να μην τα βάλεις πια.
Για σένα, για σένα στάζ’ η καρδιά μου αίμα,
για σένα, για σένα θα φύγω μακριά.
Τραγούδι αστικής προέλευσης στο ρυθμό του πηδηχτού χασάπικου χορού. Πιθανότατος χώρος σύνθεσής του είναι η Κωνσταντινούπολη, από όπου διαδόθηκε, όπως όλα του είδους του, σε άλλους τόπους της Προποντίδας και κυρίως σε πόλεις ή κωμοπόλεις με αστικό χαρακτήρα (Προύσα, Κίος, Μουδανιά, Τρίγλια, Αρτάκη, Κούταλη, Νικομήδεια, Ραιδεστός, Επιβάτες κλπ.).
Η μουσική του έχει έντονες ευρωπαϊκές επιρροές και οι στίχοι είναι λόγιες ποιητικές συνθέσεις. Πολύ ενδιαφέρον παρουσιάζει το γνωμικό περιεχόμενο του πρώτου διστίχου, που βασίζεται στην ισχυρότατη αντίθεση ζωής και θανάτου, καθώς προβάλλεται η μέγιστη αξία της ζωής και των απολαύσεών της.
Αλλά και το δεύτερο δίστιχο αποκαλύπτει ποιητική ευαισθησία και λυρισμό με την αλληγορική «άρνηση της αγάπης» ακόμη και των φυσικών στοιχείων, που κι αυτή επίσης βασίζεται σε μια αφύσικη αντίθεση (άστρα χωρίς λάμψη, βρύσες-φωτιά). Τα δωδεκασύλλαβα γυρίσματα με το επιτιμητικό τους θέμα αναφέρονται στη Γιαννούλα, που με τα καμώματά της βασανίζει και τυραννά τον ερωτευμένο.
Θοδωρής Κοντάρας (2022)
Ζωντανή ηχογράφηση από τη συναυλία Μικρασιάτικα τραγούδια με τη Δόμνα Σαμίου, που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στις 8/5/2005.
Με βάση καταγραφή του Σίμωνα Καρά που ανήκει στη συλλογή του Συλλόγου προς Διάδοσιν της Εθνικής Μουσικής.
