Δίστιχα για την ελιά
Δείτε επίσης
Τραγούδι
Αμπέλι μ' ποιος σε φύτεψε
Αμπέλι μ’ ποιος σε φύτιψι, κουντουχαμαϊδούλα μου
κι ποιος θα σι κλαδέψει, λαλεί αηδουνάκι μ’ λάλει.
Αμπέλι μ΄ γω σι φύτιψα,...
Τραγούδι
Δίστιχα για την ελιά
Είναι δέντρα πολλά στη γη, σαν την ελιά δεν είναι
βρέχει, χιονίζει, λιάζεται και πάντα δροσερή ’ναι.
Μα γω αγαπώ την την ελ...
Τραγούδι
Η χρυσή παρηγοριά μου
Η χρυσή παρηγοριά μου είν’ το κρασάκι μου
με αυτό διασκεδάζω το μεράκι μου.
Κόκκινα μου ρεπανάκια, φύλλα πράσινα
εις υγεία...
Τραγούδι
Μια γκαστρωμένη θέριζε
Η κόρη και η πέρδικα
Μια γκαστρω- μια γκαστρωμένη θέριζε,
μια γκαστρωμένη θέριζε σ’ ένα κοντό σιτάρι,
κι εκεί που, κι εκεί που το δεμάτιαζε,
κι...
Τραγούδι
Μπαίνω μες στ' αμπέλι
Μπαίνω μες στ’ αμπέ- μωρέ, μπαίνω μες στ’ αμπέ-
μπαίνω μες στ’ αμπέλι σα νοικοκυρά, μωρέ, σα νοικοκυρά.
Να κι ο νοικοκύ- μω...
Τραγούδι
Παντρεύεται μια λυγερή
Παντρεύεται, μαρή Άννα μου, ψιλή μου μαντζουράνα μου,
παντρεύεται μια λυγερή κι όλος ο κόσμος θα χαρεί,
παίρνει προί- μαρή ...
Τραγούδι
Στη Νιάουστα γλυκό κρασί
Στη Νιάουστα γλυκό κρασί, ωχ αμάν, γιαντίμ αμάν
Στη Βέργοια μαυρομάτες, καλέ
Άιντε ντε, ντε μπρε ντε, τράβα Λέγκω μ' το μπε...
Τραγούδι
Τούτ' τη γης την έσκαψα
Τούτ’ τη γης, ντελή-Ρωμιά, τούτ’ τη γης την έσκαψα
τούτ’ τη γης την έσκαψα με δυασιμομάχαιρα.
Κι όσο χώ- κι αμάν, αμάν, κι ...
Τραγούδι
Άσπρη Βαμπακιά
Άσπρη βαμπακιά, την Παναγιώτα μου
άσπρη βαμπακιά είχα στην πόρτα μου,
άσπρη βαμπακιά είχα στην πόρτα μου
μου την πήρανε τη...
Τραγούδι
Ήρχεν ο Μάης
Ήρχεν ο Μάης κι είπε μου να πα- να πα να (ν)του θερίσω
μα ’γω για το χατήρι (ν)του δεν πα- δεν πάω για να μαυρίσω.
Μάη μο...
Τραγούδι
Βιργινάδα
Δέντρο είχα στην αυλή μου
Δέντρο ν-εί- χάι χάι μωρ’ Βιργινάδα
δέντρο ν-εί- μωρέ, είχα στην αυλή μου
δέντρο ν-εί- μωρέ, είχα στην αυλή μου
για παρη- ...
Τραγούδι
Μαύρα μάτια κι αν θελήσω
Μαύρα μάτια κι αν θελήσω, τα ’χω εις το χέρι μου -βρ’ αμάν, αμάν-
μένα τα ’χει το πουλί μου, το δικό μου ταίρι μου -βρ’ αμάν...
Τραγούδι
Ρασία σκίζω κ' έρχομαι
Ραχία σκίζω κι έρχουμαι, αρνί μ’ ας σο χατίρι σ’
εσέν που έχ’ τη σκύλ’ ο γιόν, κι ξέρ’ το μεκατίρι1 σ’.
Αρνί μ’ τον τόπον ...