Καλώς ανταμωθήκαμε
Δείτε επίσης
Τραγούδι
Καράβι ένι το σπίτι μου
Καράβι ένι1 το σπίτι μου, θάλασσα η αυλή μου
και του βοριά τα κύματα είναι παρηγοριά μου.
Ξενούτσικος ψυχομαχεί στου καραβι...
Τραγούδι
Κοράσιν ετραγούδαγε
Της απαρνημένης
Κοράσιν ετραγούδαγε σ’ ένα ψηλό παλάτι
κι επήρ’ αγέ- κι επήρ’ αγέρας τη φωνή,
κι επήρ’ αγέρας τη φωνή στα πέλαγα, στα πέλαγ...
Τραγούδι
Κοράσιν ετραγούδαγε
Της απαρνημένης
Κοράσιν ετραγούδαγε σ’ ένα ψηλό παλάτι
κι επήρ’ αγέρας τη φωνή στα πέλαγα την πάει.
Κι όσα καράβια τ’ άκουσαν όλα πανιά μαϊ...
Τραγούδι
Κουράσιν εβουλήθηκε
Κουράσιν ε- κουράσιν εβουλήθηκε
να πα, να πα να σεργιανίσει
κι οξωπί- κι οξωπίσω να γυρίσει.
Μαζεύει τις, μαζεύει τις γειτ...
Τραγούδι
Μια κόρη συναπόβγανε
Ε-νε, μια κό- μια κόρη συ- ε, μια κόρη συναπόβγανε
μια κόρη συ- μια κόρη συναπόβγανε
ε, τον άντρα ντζη, άντρα ντζη στα ξένα...
Τραγούδι
Ξημέρωσε η ανατολή
Αναγνώριση του ξενιτεμένου
Ξημέ- ξημέρωσε η ανατολή και χάραξε η δύση,
παίρνει, παίρνει κι ο νιος το μαύρο του, πάει να τον ποτίσει.
Στο δρό- στο δρόμ...
Τραγούδι
Σελίμ
Αρμάτωσε η σαντάλα μας
Aρμάτωσ’ η σαντάλα1 μας, έλεσα για λέσα
και πάει να βολάξει,2 έλεσα για λέσα
έλι για μόλι γιάσα
ίσα χω:
Bρε χάιντε, βρε χ...
Τραγούδι
Τζιβαέρι
Aχ, η ξενιτιά το χαίρεται, τζιβαέρι μου,
το μοσχολούλουδό μου,
σιγανά, σιγανά, σιγανά και ταπεινά.
Aχ, εγώ ήμουνα που το ’...
Τραγούδι
Άσπρα φορείς
Άσπρα φορείς κι άσπρα κρατείς κι άσπρη είν’ η φορεσιά σου
κι άσπρα λουλούδια πέφτουνε απ’ την περπατησιά σου.
Χόρεψε νυφοπο...
Τραγούδι
Όλες οι καπετάνισσες
Της Λένως Μπότσαρη
Όλες οι καπετάνισσες των καπεταναραίων
όλες πάησαν, προσκύνησαν στ’ Αλή πασά την πόρτα
κι αυτή ν-η Λέν’ του Μπότσαρη
δεν π...
Τραγούδι
Γιάννη μου το μαντίλι σου
Γιάννη μου το μαντίλι σου τι το ’χεις λερωμένο;
βρε Γιάννη, Γιαννάκη μου
βρε παλικαράκι μου.
Το λέρωσε η ξενιτιά, τα έρημα...
Τραγούδι
Για δες περβόλιν όμορφο
Για δες περβόλι ν-έμορφο, για δες κατάκρυα βρύση
κι όσα δέντρα 'μπεψεν ο Θιός μέσα ’ναι φυτεμένα
κι όσα πουλιά πετούμενα μέ...
Τραγούδι
Ξενιτεμένο μου πουλί
Ξενιτεμένο μου πουλί και παραπονεμένο, μωρέ ξένε μου
και παραπονεμένο
η ξενιτιά σε χαίρεται κι εγώ ’χω τον καημό σου, μωρέ ...