Ακούστε
Παρακαλώ σε, Παναγιά, προσκυνούμεν σε, Θέ μου
Να μας χαρέσεις τα κλειδιά και τ’ ανεχτήρια ’ντάματ’1
Ν’ ανοίξωμε Χριστού τούϊ θυρ’, να διούμεν μέσα τί έχ’
Καθούτανε κι Αϊ-Θόδωρος κι Αϊ-Στρατήγος ’ντάματ’
Και ζύγιζαν τ’ αμαρτωλούς με τό ’νουμά τους ’ντάματ’
Αμαρτωλοί στην κόλαση, στάϊ πίσα στάϊ βατράνια2
Τραχιά τραχιά, λουν τα νερά, τάϊ νερά στόϊ πεγάδι
Κι εκεί στόϊ πεγαδόχειλο ένα δενδρί φυλλώνει
[Και το δενδρί κι αν φύλλωνε κι αν φύλλο δεν μυρίζει]
1’ντάματ’: αντάμα του
2βατράνια: κατράμι
Ένα είδος θρησκευτικού τραγουδιού που χορευόταν με πιάσιμο των χεριών κυκλικά στις Δεσποτικές και Θεομητορικές εορτές. Μιλάει για την εντύπωση που θα μας έκανε η κόλαση αν μπαίναμε μέσα για μια στιγμή με τη μεσολάβηση της Παναγίας.
Μέτρο: 2/4.
Έκταση: Διάστημα 4ης καθαρής.
Κλίμακα: Διατονικό τετράχορδο σι-μι με κατάληξη στο ντο.
Καταγραφή του Συλλόγου Δημοτικών Τραγουδιών (μετέπειτα Μουσικό Λαογραφικό Αρχείο), με επικεφαλής τη Μέλπω Μερλιέ, το 1930.
