Listen
The wretched mother kneaded dough: her sailor son required rusks.
She kneaded dough, the wretched one, and wept and chanted dirges.
My mother to the oven spoke, gave orders to the oven:
- O oven, bake this loaf right well and brown the crust all golden,
my son is off to distant lands....
Translated by John Leatham
Του ναύτη η μάνα
Tου ναύτη, η δόλια, η μάνα ζύμωνε το γιο της παξιμάδι
και με τα δάκρυα, η δόλια, ζύμωνε και με τα μοιριολόγια.
Tο φούρνο λέει, μάνα μ’, παρήγγελε, το φούρνο παραγγέλει:
- Φούρνε, καλά να ψήσεις το ψωμί, καλά να το ροδίσεις,
γιατί ο γιός μου θα ξενιτευτεί.
Όπως μας πληροφορεί η Παν. Καρ., η συνέχεια των στίχων, όπως τους άκουγε από τους γονείς της, είναι:
... θα πάει μακριά στα ξένα
κι εκεί στα ξένα, γιε μου, που θα πας, λέει, να ξέρεις να προσέχεις
θολά νερά, γιε μου, να μη πατάς, λέει, θολά και βουρκωμένα.
Και ποια είναι, μάνα, τα θολά νερά, λέει, ποια είναι τα βουρκωμένα;
Της παντρεμένης, γιε μου, τα θολά, λέει, της χήρας βουρκωμένα
και τα καθάρια, γιε μου, τα νερά είναι τα κοριτσούδια
Φούρνε καλά να ψήσεις το ψωμί!.