Ωραία που ’ναι την αυγή
Ωραία που ’ναι την αυγή όταν γλυκοχαράζει
χαρά σε κείνη την καρδιά που δεν αναστενάζει.
Σγουρέ βασιλικέ μου με φύλλα πράσινα
φέρω τον έρωτά σου μα χίλια βάσανα.
Σγουρέ βασιλικέ μου και μαντζουράνα μου
εσύ θα με χωρίσεις από τη μάνα μου.
