Τ' ορφανέσας το νυφέπαρμαν & Ξένε μ', ξενιτεμένε
Τ' ορφανέσας το νυφέπαρμαν
(της ορφανής το νυφοπάρσιμο, ο γάμος της ορφανής)
Δίμερα, τρίμερα την νύφεν παραστέκ’ νε,
φορίζ’ν ατέν1, στολίζ’ν ατέν κι ατέν ’κί στεφανών’νε2.
Ξένε μ', ξενιτεμένε3
- Ξένε μ’, ξενιτεμένε μ’ κι ανεγνώ- κι ανεγνώριμε4 μ’,
πού πορπατείς στα ξένα, στα ξένα, στ’ ανεγνώριμα;
- Εγώ σ’ αυτόν τον κόσμον υπαντρε- υπαντρεύτηκα
και πήρα Φραγκοπούλα, ήταν μα- ήταν μάισσα.
Μαεύ’ και τα καράβεα και την θά- και την θάλασσαν,
εμάεψεν και μένα, τον ξένον, τον ολόξενον5,
που πορπατώ στα ξένα, στα ξένα, στ’ ανεγνώριμα.
1 Φορίζ’ν ατέν: ντύνουν αυτήν.
2 Το τραγούδι Τ’ ορφανέσσας το νυφέπαρμαν συνεχίζεται με τους παρακάτω στίχους:
Στείλ’νε σον Άδην είδησιν, τον κύρ’ν ατ’ς παραγγέλν’νε
κι ο κύρ’ς ατ’ς επαίρεν είδησιν κι ελάλεσεν τον Χάρον.
- Έλα, Χάρε, ας παλεύομε ‘ς σο χάλκενον τ’ αλώνι
κι αν έν’ και ντο νικώ σε εγώ, Χάρε, να σαν εμένα,
κι αν έν’ και ντο νικάς με συ, Χάρε, ν’ αϊλί εμένα.
Επάλεψαν, επάλεψαν κι ο Χάρον ’κ’ ενικέθεν.
Ακούσατε ντ’ εμένυσεν ο κύρ’ς ατ’ς άσ’ σον Άδην:
- Ας τρών’ και πίν’ οι φίλοι μου και παραστέκ’νε στην κόρη μ’.
Νεοελληνική απόδοση
Δυο και τρεις μέρες στη νύφη παραστέκουν,
τη ντύνουν, τη στολίζουν, αλλά δεν τη στεφανώνουν.
Στείλανε είδηση στον Άδη και παραγγέλνουν στον πατέρα της
κι ο πατέρας πήρε την είδηση και φώναξε το Χάρο.
- Έλα, Χάρε, ας παλέψουμε στο χάλκινο τ’ αλώνι
και αν είναι και σε νικήσω εγώ, Χάρε, χαρά σ’ εμένα,
και αν είναι και με νικήσεις εσύ, Χάρε, αλίμονο σ’ εμένα.
Παλέψανε, παλέψανε κι ο Χάρος δεν νικήθηκε.
Ακούστε τι παράγγειλε ο πατέρας της απ’ τον Άδη:
- Ας τρώνε κι ας πίνουν οι φίλοι μου κι ας συμπαραστέκουν στην κόρη μου.
3 Δείτε το τραγούδι σε άλλη εκτέλεση με τον Γιώργο Αμαραντίδη (1989) με τον τίτλο Ένα καράβι κρητικό.
4 Ανεγνώριμος: αγνώριστος, άγνωστος.
5 Ολόξενος: παντού ξένος (ποιητική λέξη).
