Τώρα λάμψαν τα σπίτια μας
Τώρα λάμψαν τα σπίτια μας, λαμπίσαν οι αυλέ(ς) μας
Τώρ’ ας χαρούν οι φίλοι μας, κι ας σκάσουν οι οχτροί μας
Ελένη μ’,* έλα έλα, και μην το λες κανένα
Ελένη μ’ τ’ όνομά σου, γλυκόν το φίλεμά σου
Γιομώ το μαστραπά νερό και βάλτο στην αγέρα
Κι α δεν το πιείς την Κεριακή και πιέ το τη Δευτέρα
Ελένη μ’, έλα έλα, και μην το λες κανένα
Ελένη μ’ τ’ όνομά σου, γλυκόν το φίλεμά σου
Σα Θαραπειά εν’ να δεντρί που φέρνει τ’ ανασόνι1
Τούρκοι, Ρωμηοί, το μαρτυρούν που είσαι δικό μου ταίρι
Ελένη μ’, έλα έλα, και μην το λες κανένα
Ελένη μ’ τ’ όνομά σου, γλυκόν το φίλεμά σου
* εδώ μπαίνει το όνομα της νύφης, όποιο και να είναι
1ανασόνι: γλυκάνισο
A round dance wedding song for solemn feasts. Usually it was sung after the wedding ceremony while the bride was led from the church to the groom’s house. Moreover it was sung (in Potámia as well as in Sinasós) for a second time at the departure of the guests.
Time signature: 2/4
Mode: Diatonic D within the range of a minor sixth. The inner tones of the D – G tetrachord function within the gravitation of the outer ones. Degree V slightly flattened.
Transcription of the original 78 rpm recording of 1930 by Melpo Merlier, founder of the “Music Folklore Archive”.
