Καλλιτεχνικός Σύλλογος Δημοτικής Μουσικής Δόμνα Σαμίου

Κόρη ξανθή τραγούδησε

Της απαρνημένης

Κόρη, βάι, κόρη ξανθή τραγούδησε,
κόρη ξανθή τραγούδησε σε τρίχινο γεφύρι,
μα το, βάι, μα το γεφύρι εράισε,
μα το γεφύρι εράισε και το ποτάμι εστάθη

και το στοιχειό του ποταμιού βγαίνει την αρωτάει:
– Κόρη, σαν είσ’ ανύπαντρη, άντρα να μη γνωρίσεις
κι αν έχεις άντρα και παιδιά χήρα να καταντήσεις.
– ν-Εγώ έχω άντρα, είν’ άρρωστος τώρα και δέκα χρόνια,
γυρευιμό¹ μου γύρεψε στον κόσμο δεν υπάρχει,
γυρεύει γάλα από λαγό, τυρί απ’ άγριο γίδι.
Ως ν’ ανεβώ ’γώ στα βουνά, ψηλά στα κορφοβούνια,
να πάρω δίπλα τα βουνά κι όλα τα ραχοβούνια,
να φκιάσω στρούγκα του λαγού, ν’ αρμέξω τ’ άγριο γίδι,
άντρας μου έγινε καλά κι άλλη γυναίκα πήρε.
[Δεν με περνάει στην εμορφιά ούτε και στα καλά μου
παρά στα ρούσικα μαλλιά να με περνάει κομμάτι.
Τι είν’ το ’κανες εμένανε εσύ παλιογυναίκα,
θαρρείς οι άντρες χάθηκαν και πήρες τον δικό μου
και ρήμαξες το σπίτι μου και το νοικοκυριό μου.
’Κειό πο’ ’καμες εμένανε μια μέρα θα ντο νιώσεις
σε τούτ’ τον κόσμο κι όχι αλλού, εδώ θα ντα πληρώσεις.
Στη σκάλα που κατέβαινε την κατάρα της δίνει.
Να τήνε πιάνει θερμασιά, βαριά να την ταράζει
και τα μαλλιά της κεφαλής τρίχα να μην ’πομείνει.
Αρρώστησε, ξαρρώστησε βαριά για να πεθάνει
και τα μαλλιά της κεφαλής τρίχα δεν απομένει.]

¹γυρευιμό: λογοπαίγνιο γι' αυτό που πρέπει να το ψάξεις, να το γυρέψεις, πολύ