Καλλιτεχνικός Σύλλογος Δημοτικής Μουσικής Δόμνα Σαμίου

Μια Πασχαλιά, μια Κυριακή

Του κριματισμένου

Μια Πασχαλιά, μια Πασχαλιά, μια Πασχαλιά, μια Κυριακή
κι μια ’πίσημη ημέρα, πουλάκι μου,
κι μια ’πίσημη ημέρα, πουλάκι μ’ ιμάν,

μάνα ν-υγιό ν-ιστόλιζι Σαββάτο ν-όλη μέρα
την Κυριακίτσα του προυί στην ικκλησιά να πάει.
Ούλοι πααίν’ στην ικκλησιά, χιράκια σταυρουμένα,
πήγα κι ’γώ στην ικκλησιά, ματάκια σφαλισμένα.
Όντας μι δγίκι¹ η ικκλησιά, στέκει κι μι τρουμάζει,
του ιβαγγέλιου λάλησι ’πού μες στου Αϊ-Δήμου².
– Πίσω σκύλα, πίσω ν-Οβριά, πίσω κριματισμένη.
– Υγιέ μ’ τι κρίμα έκαμα, είμι κριματισμένη;
– Ι γιος σου κρίμα έκαμι, κριμάτισι κι σένα.
– Γιε μου τι κρίμα έκαμις, κριμάτισις κι μένα;
– Άντα ’μαν δεκαοχτώ χρουνώ, άντα ’μαν στο σεφέρι³
όλ’ έδεσαν τ’ αγλήγορο⁴ ν-απ’ της μηλιάς κλουνάρι,
δέσου κι ’γώ τ’ αγλήγορο μ’ ’πού της κόρης κιβούρι.
Κι παίζουντας κι ρίχνουντας, ξισκέπασι την κόρη,
φάν’καν τα σγουρά μαλλιά κι τ’ αργυρά πλιξίδια.
Αυτό το κρίμα έκαμα, κριμάτισα κι σένα.

¹με δγίκι: με είδε
²Αϊ-Δήμου: το άγιο Βήμα
³το σεφέρι: εκστρατεία, εκστρατευτικό στρατιωτικό σώμα
⁴αγλήγορο: άλογο