Καλλιτεχνικός Σύλλογος Δημοτικής Μουσικής Δόμνα Σαμίου

Κουράσιν εβουλήθηκε

Κουράσιν ε- κουράσιν εβουλήθηκε
να πα, να πα να σεργιανίσει
κι οξωπί- κι οξωπίσω να γυρίσει.

Μαζεύει τις, μαζεύει τις γειτόνισσες,
ναι μα, ναι μα τον Άι-Γιώργη,
βάι και τις, βάι και τις γειτονοπούλες

και στο γιαλό, και στο γιαλό κατέβηκε,
σώσ’ Άι, σώσ’ Άι μι Γιώργη μ’ σώσε,
βάι κάτου, βάι κάτου στο περιγιάλι.

Βλέπουν καρά- βλέπουν καράβια κι έρχονται
βάι καρά- βάι καράβια κι αρμενίζουν
και το νου, και το νου τους δαιμονίζουν.

Ρίχνουν τις βά- ρίχνουν τις βάρκες στο γιαλό,
ναι μα, ναι μα τον Άι-Γιώργη,
βάρκες, βάρκες στο περιγιάλι,

βάλαν τα, βάλαν τα βαρελάκια τους
νερό, νερό να τα γεμίσουν
κι οξωπί- κι οξωπίσω να γυρίσουν.

Αφήσαν τα, αφήσαν τα βαρέλια τους,
βάι και πέ- βάι και πέσαν στα κοράσια,
σαν του Μάη, σαν του Μάη τα κεράσια.

Κι ένα κορά- κι ένα κοράσι όμορφο
στον α- στον Άι-Γιώργη τρέχει.
– Σώσ’ Άι, σώσ’ Άι μι Γιώργη μ’ σώσε.

Άι μι Γιώ- Άι μι Γιώργη μ’ κρύψε με,
βάι μέσα, βάι μέσα στα μάρμαρά σου
και στα σπί- και στα σπίτια τα δικά σου,

να σε πατώ- να σε πατώσω μάλαμα,
βάι να σ’ α- βάι να σ’ ασημώσω ασήμι,
σώσ’ Άι, σώσ’ Άι μι Γιώργη μ’ σώσε,

να φκιάξω τα, να φκιάξω τα καντήλια σου
όλα, όλα με το γιλντίζι¹,
σώσ’ Άι, σώσ’ Άι μι Γιώργη μ’ σώσε.

Κι ανοίξανε, κι ανοίξανε τα μάρμαρα,
βάι κι εκρύ- βάι κι εκρύβη το κοράσι
σαν του Μά- σαν του Μάη το κεράσι.

¹με το γιλντίζι: αστραφτερά (από το τουρκικό yildiz, άστρο)