Καλλιτεχνικός Σύλλογος Δημοτικής Μουσικής Δόμνα Σαμίου

Ευχάριστο το γεγονός ότι ο SFB σε μια σειρά πέντε κονσέρτων (σε συνεργασία με τον WDR, NDR και το Αθηναϊκό Goethe Insitut) ενημερώνει πάνω στην πολυσύνθετη ελληνική μουσική κουλτούρα. Διότι, πίσω από την πρόσοψη μιας ελληνικά χρωματισμένης μουσικής κινηματογράφου ή των πολιτικών τραγουδιών του Θεοδωράκη, ζουν ομολογουμένως κάπως καλυμμένες δύο βασικές αρχαίες μουσικές παραδόσεις, η βυζαντινή λειτουργική μουσική και η άλλη, αυθεντική, άμεσα συνδεδεμένη με τη ζωή, λαϊκή μουσική. Λιγότερο προσεγμένοι, απ' όσο θα άρμοζε στο διεθνές τους κύρος, αντιμετωπίζουν και οι έλληνες συνθέτες μοντέρνας μουσικής, σαν π.χ. τον Αδάμη, Αντωνίου, Μαμαγκάκη, Τερζάκη και άλλους, την σημερινή πραγματικότητα.

Το πρώτο βράδυ αυτής της σειράς συναυλιών, ήταν αφιερωμένο στην αυθεντική λαϊκή μουσική, στις τοπικές μουσικές του ανατολικού Αιγαίου, της Πελοποννήσου, Θράκης, Μακεδονίας, Μικράς Ασίας και Κρήτης. Είναι μουσική που γεννήθηκε μέσα στις εκάστοτε μορφές ζωής, αναπτύχθηκε μέσα σε χιλιετηρίδες και υπέστη μια συνεχή μεταβολή. Έτσι, οι κλίμακες που δίνουν στις μακρά πλεγμένες ωδικές και οργανικές γραμμές τα όρια και την ιδιοτυπία τους, ανήκουν χωρίς αμφιβολία σε πρώιμα στρώματα της αρχαίας ελληνικής μουσικής. Άλλες ιδιοτυπίες όπως λόγου χάριν ο ανατολίτικος αραβικός τρόπος τονισμού και τα όργανα χρωστούν χωρίς αμφιβολία την δημιουργία τους σε πολύπλοκες επιδράσεις, όπως την αιώνες διαρκούσα μεταλλαγή της ελληνικής κουλτούρας από την τουρκική κατοχή. Είτε πρόκειται για ένα τραγούδι αγάπης από την Λέσβο σε ρυθμό 7/8, είτε για ελεγειακό επιτραπέζιο πάνω στην ματαιότητα της ζωής, είτε για βουκολικό σκοπό φλογέρας, είτε για μελωδία της γκάιντας, κάθε μια από αυτές τις μουσικές μινιατούρες έχει μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα γύρω της και μια γοητεία που δύσκολα περιγράφεται. Μόνο με το γεγονός ότι όλη η μουσική πηγάζει απ' τον χορό, δεν μπορεί κανείς να αιτιολογήσει αυτή την ελληνική ιδιοτυπία.

Από την άλλη μεριά μου έλλειψε αυτό το βράδυ ένα χορευτικό συγκρότημα. Ίσως αφαιρούσε απ' το συγκρότημα γύρω απ' την Αθηναία μουσικολόγο Δόμνα Σαμίου κάποιο υπόλοιπο μουσικής παιδαγωγίας. Γιατί κατά βάθος, το βασικό δεν είναι να παρουσιασθεί μία μουσική παράδοση που ευτυχώς υπάρχει ακόμα, αλλά να διοχετευθεί ένα υπάρχον, ζωντανό, αίσθημα ζωής. Ένα μεγάλο χειροκρότημα, για το αθηναϊκό συγκρότημα στην σχεδόν τελείως κατειλημμένη μεγάλη αίθουσα εκπομπών του SFB.

Γοητεία από την Ελλάδα

Κριτική , Wolfgang Burde , Εφημερίδα , Der Tagesspiegel , 4 Φεβρουαρίου 1979