Καλλιτεχνικός Σύλλογος Δημοτικής Μουσικής Δόμνα Σαμίου

Ποιος είδε πράσινο δεντρί, μαυροματούσα και ξανθή
να ’χει και- να ’χει και γεράνια φύλλα¹
μαύρα μά- μαύρα μάτια, μαύρα φρύδια.

Και στην κορφή μαλάματα, κορίτσια με τα κλάματα
και στη ρίζα κρύα βρύση, ποιος να πιει και να γεμίσει.
Κει πόσκυψα να πιω νερό, βλέπω τα μάτια π’ αγαπώ
να πιω και να γεμίσω, μαύρα μάτια να φιλήσω.
Μου ’πεσε το μαντίλι μου, καημό πόχει τ’ αχείλι μου
το χρυσοκεντησμένο, μια χαρά ήταν το καημένο.
Όπου μου το κεντούσανε και μου το τραγουδούσανε
τρία πάρθενα κοράσια, σαν του Μάη τα κεράσια.
Η μια ήταν απ’ το Γαλατά, βαστάει το νου της δυνατά
και η άλλη απ’ το Νιχώρι, του Χατζηγιαννάκη η κόρη.
Η τρίτη, η μικρότερη, απ’ όλες εμορφότερη
ήτανε από την Πάρο, Παναγιά μου, να την πάρω.

¹γεράνια φύλλα: φύλλα σε χρώμα βαθυγάλαζο