Ακούστε
Από τα μπεντένια1 πέφτω, πέφτω για να σκοτωθώ
κι η αγάπη μου φωνάζει, πιάστε τον για το Θεό.
Βαριά βαρούν οι μακαβιές2
δε σ’ είδα σήμερα και χτες.
Απεφάσισα τα μαύρα να φορώ παντοτινά
και να κλαίγω μέρα νύχτα τη δική σου απονιά.
Έλα μ’ εδώ μικρούλα μου
να γιάνεις την καρδούλα μου.
Τι με ωφελεί να ζήσω, αν δε ζήσουμε μαζί
δυο καρδιές γίνουν ένα, ένα σώμα μια ψυχή.
Έλα μ’ εδώ, δεν έρχομαι
είμαι μικρό και ντρέπομαι.
1 μπεντένι: τείχος κάστρου, έπαλξη (από το τουρκ. beden)
2 μακαβιά: ραβδί, ρόπαλο· ραβδισμός. Από το βυζαντινό «μαγκλάβι(ο)ν» με προέλευση από το λατινικό man(u)clavium. Συναντάται επίσης και το ρήμα μαχλαβίζω: βασανίζω
Ζωντανή ηχογράφηση από τη συναυλία Μικρασιάτικα τραγούδια με τη Δόμνα Σαμίου, που πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στις 8/5/2005.
Το τραγούδι έμαθε η Δόμνα Σαμίου το 1963 από την Αθανασία Νταλάκα, 63 χρονών τότε, πρόσφυγα από το Μπαϊντίρι της Ιωνίας, χωριό καταγωγής και της οικογένειας Σαμίου.
