Καλλιτεχνικός Σύλλογος Δημοτικής Μουσικής Δόμνα Σαμίου

Τα κουρί- μπρε, μπρε, μπρε, τα κουρίτσια τα καημένα
τα κουρίτσια τα καημένα τα ’δωκι ο Θιος μια χάρη
παρακάτ’ απ’ του ζουνάρι, παραπάν’ απού του γόνα.

Παραπάν’ απού του γόνα έχουν μια χρυσή τρυγόνα
όταν κάθουντι γιλάει κι όταν σ’κώνουντι σφαλνάει.
Κάθουμι κι γουνατίζου, την κουμπούρα μου γιουμίζου
να σκουτώσω την τρυγόνα που ’νι απάν’ απού του γόνα.

Σαράντα μ’νιά μι κύκλουσαν τον πούτσου να μι φάνι
κι ο πούτσος μου καμαρωτός τ’ αρχίδια μου ρουτάει.
«Τι λέτι ‘σείς, αρχίδια μου, μπουρώ να τα γαμήσω;»
«Να τα γαμήσεις, πούσκαρη, κι ‘μείς θα σι βουηθούμι
Μούν’ κι ν' αφήσεις κι ιμάς, ψίχα να ρουκουθούμι».
Όλοι ισείς που μας τηράτε, τα αρχίδια θα μας φάτε
κι όλοι αυτοί που μας αφκριούντι να μας φάν’ αυτά που κ’νιούντι
κι όποια απόψι δε γαμ΄θεί, Πασχαλιά να μη τη βρει!

Ντουμ, ντουμ, ντουμ, τα αρχίδια μας βροντούν.